
Zdecydowanie sprzeciwiamy się manipulacjom oraz zastosowaniu swoistej nowomowy, ukierunkowanym na wypaczenie obiektywnej rzeczywistości prawno-ustrojowej, w dążeniu do ukształtowania i narzucenia zniekształconego obrazu funkcjonowania prokuratury za pośrednictwem komunikatu stowarzyszenia Lex Super Omnia z dnia 6 lutego 2025 roku.
Za przejaw manipulacji uznajemy w szczególności zawarte we wstępnej części przytoczonego tekstu zupełnie bezpodstawne stwierdzenie wskazujące, że działanie Zastępcy Prokuratora Generalnego podjęte w przedmiocie zawiadomienia
o popełnieniu zbrodni zamachu stanu, spenalizowanego w art. 128 § 1 k.k., rzekomo „stanowi poważne zagrożenie dla praworządności”.
Należy przy tym zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. Prawo o prokuraturze (Dz.U.2024.390 t.j.) głównym zadaniem prokuratury jest strzeżenie praworządności oraz czuwanie nad ściganiem przestępstw. Wszystkie czynności podjęte przez Zastępcę Prokuratora Generalnego po wpłynięciu oficjalnego zawiadomienia od Prezesa Trybunału Konstytucyjnego o popełnieniu zbrodni stanowiły wręcz modelową realizację przytoczonego powyżej zadania. Zostały one wykonane zgodnie
z przepisami Kodeksu postępowania karnego, według najwyższych standardów w obszarze pragmatyki urzędowania prokuratora, z zachowaniem szczególnej staranności, jak też przy uwzględnieniu postulatów szybkości, sprawności procesu karnego oraz koncentracji materiału dowodowego.
Wobec braku jakiejkolwiek argumentacji mogącej podać
w wątpliwość zasadność, legalność lub prawidłowość czynności śledztwa podjętych przez Zastępcę Prokuratora Generalnego w kwestionowanym wystąpieniu nie odniesiono się do kwestii merytorycznych. Nie wskazano w nim żadnej nieprawidłowości w obranym toku procedowania. Skoncentrowano się natomiast na podważaniu autorytetu organów władzy państwowej i zaufania obywateli do organów ochrony prawnej. Opierając prezentowane opinie na chwiejnych fundamentach obarczonego przymiotem dowolności mniemania naruszono godność urzędu prokuratora. Pozwala to na zakwalifikowanie omawianego tekstu jako jednej ze zróżnicowanych form szeroko pojmowanej aktywności ukierunkowanej na stopniową destabilizację systemu prawno-ustrojowego Rzeczypospolitej Polskiej dla własnych korzyści jego autorów.
W odniesieniu do stwierdzenia mogącego wywołać u odbiorcy komunikatu wątpliwość co do prawidłowości „decyzji o przyjęciu do prowadzenia nierejestrowanego zawiadomienia oraz wszczęciu postępowania w sprawie tzw. zamachu stanu” podkreślenia wymaga, że decyzja ta pozostawała w pełni zasadna, prawidłowa i znajdowała pełne oparcie w obowiązującej ustawie karnoprocesowej
i przepisach regulaminowych. Argument wskazujący na rzekomą wadliwość powyższych decyzji jest zupełnie chybiony oraz nosi cechy zamierzonej manipulacji. W myśl zasady jednolitości i niepodzielności prokuratury, realizując czynności śledztwa w tej konkretnej sprawie, Zastępca Prokuratora Generalnego reprezentował całą prokuraturę. Kierując się przy tym zasadą inkwizycyjności podjął z własnej inicjatywy wszelkie czynności dowodowe, niezbędne do realizacji celów śledztwa. Na brak podstaw kwestionowanego stwierdzenia wskazuje również powszechna praktyka wykonywania czynności procesowych przed wszczęciem postępowania przygotowawczego, w tym także przed jego formalnym zarejestrowaniem, w ramach dochodzenia w niezbędnym zakresie, w rozumieniu art. 308 § 1 k.p.k. Nadto, w bieżącej pracy prokuratorów, m.in. podczas dyżurów, także przyjęcie zawiadomienia
o przestępstwie w toku postępowania sprawdzającego nierzadko poprzedza oficjalną rejestrację materiałów sprawy we właściwym urządzeniu ewidencyjnym. Rejestracja stanowi czynność materialno-techniczną, która w żadnym zakresie nie wpływa na celowość, ważność, czy prawidłowość czynności procesowych podjętych na gruncie danego postępowania karnego. Podkreślić przy tym należy, że w pełni skuteczne wszczęcie śledztwa nastąpiło w drodze postanowienia prokuratora wydanego na podstawie zawiadomienia o przestępstwie, wobec uznania, że zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia zbrodni w ujęciu art. art. 303 k.p.k.
Wymykającym się regułom logicznego rozumowania i zasługującym na szczególną krytykę pozostaje fragment rozpatrywanego komunikatu traktujący
o prowadzeniu rzekomo „prywatnego śledztwa” na podstawie rzekomo „prywatnej korespondencji” prokuratora. Konstrukcja tych sformułowań stanowi bez wątpienia przejaw nowomowy językowej, która w sposób zamierzony modyfikuje sposób postrzegania przebiegu procesu karnego stosownie do oczekiwań określonych środowisk i grup interesów. Jej celem jest narzucenie odbiorcy nieprofesjonalnego, niegodnego zaufania wizerunku oraz wypaczonego obrazu aktywności zawodowej Zastępcy Prokuratora Generalnego. Najbardziej korzystnego dla jego oponentów. Taki wydźwięk tekstu, przy uwzględnieniu pozornej troski o niezależność prokuratury od czynnika politycznego i ochronę interesu publicznego ma jedynie wzmocnić negatywną ingerencję w percepcję odbiorcy oraz w rzeczywisty obraz prawidłowego funkcjonowania prokuratury. Podobnie, wyłącznie w konwencji zabiegu erystycznego należy ujmować fragment o rzekomo „samowolnym prowadzeniu spraw o tzw. politycznym charakterze”. Sformułowanie to pozbawione jest jakiejkolwiek wartości merytorycznej, a jego zastosowanie zdaje się służyć jedynie ulokowaniu w tekście pewnego ładunku emocjonalnego, przeznaczonego do wywarcia wpływu, szczególnie na nieobeznanego z omawianą materią odbiorcę, nie mając przy tym żadnego związku z ogólnie przyjętym, rzeczywistym modelem procedowania w obszarze spraw wielowątkowych, wielopodmiotowych, o szczególnie skomplikowanym charakterze.
Wskazując na część tekstu poruszającą kwestię podjęcia interwencji stowarzyszenia Lex Super Omnia z powodu rzekomego zagrożenia ze strony bliżej nieokreślonych prokuratorów, którzy mieli nadużywać swojej pozycji dla osobistych korzyści, w kontekście zagrożenia konsekwencjami dyscyplinarnymi, trudno oprzeć się wrażeniu, że przytoczony fragment zawiera w istocie zawoalowaną groźbę mającą na celu wywołanie efektu mrożącego wśród prokuratorów, niezależnie od ich pozycji
w strukturze hierarchicznej prokuratury. Taki charakter wypowiedzi prowadzi przy tym do wniosku, że po raz kolejny doszło do przekroczenia granic akceptowalnego nacisku na prokuraturę ze strony zewnętrznej organizacji, która w rzeczywistości zdaje się hybrydyzować jej ustawową strukturę oraz uzurpować sobie kompetencje do podejmowania decyzji w obszarach zastrzeżone dla właściwych organów władzy publicznej.
Z kolei absurdalne wręcz przedstawienie prokuratury jako instytucji rzekomo zrujnowanej w latach 2016 – 2023, na gruncie której rzekomo nie podlegają ochronie podstawowe dobra prawne, jest w rzeczywistości całkowicie niezgodne z ówczesnymi, obiektywnymi realiami. W niniejszym wystąpieniu nie przytoczono żadnych argumentów na potwierdzenie tych zarzutów. Ograniczono się wyłącznie do ponownego, bezzasadnego wezwania do kontynuowania brutalnych i bezpodstawnych ataków na prokuratorów.
Przedmiotowy tekst prezentuje argumentację, którą można scharakteryzować jako ewidentnie pozamerytoryczną, jednostronną, przesyconą wprost specyficznymi emocjami oraz dostosowaną do ściśle określonego kręgu odbiorców. W rzeczywistości celem komunikatu pozostawało głównie uwikłanie odbiorcy w pułapkę ukrytej
w perswazji manipulacji. W oparciu o ogólnikowe, fragmentaryczne i subiektywne zestawienie okoliczności odnoszących się do wstępnej fazy śledztwa w sprawie zamachu stanu, odbiorca został poinformowany o szeregu rzekomych nieprawidłowości
w funkcjonowaniu prokuratury, po czym nastąpiło obszerne, pozbawione jakichkolwiek podstaw wezwanie do zintensyfikowania reakcji dyscyplinarnej wobec prokuratorów.
Mając na względzie powyższe rozważania pragniemy zapewnić, że nie dopuścimy by coraz częstsze przejawy manipulacji oraz różnorodne formy nowomowy, propagowane w obszarze funkcjonowania organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości, były bezkarnie wykorzystywane do kamuflowania niezgodnego z prawdą przekazu pogłębiającego kryzys prawny, społeczny i ekonomiczny oraz by pozbawiały prokuratorów możliwości wyrażania przez nich własnego stanowiska, czy sprzeciwu
w stosunku do nasilających się działań wymierzonych w porządek konstytucyjny oraz godzących w szeroko rozumiane poczucie bezpieczeństwa obywateli.
Będziemy nieustannie podejmować działania wobec wszelkich przejawów łamania prawa w prokuraturze, dążąc do przywrócenia legalnego jej kierownictwa oraz pociągnięcia do odpowiedzialności wszystkich winnych destabilizacji prawno-ustrojowej.