Warszawa, 17 lutego 2025 r.
. Sz. Pan
Adam Bodnar
Minister Sprawiedliwości Prokurator Generalny
Wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego oraz podjęcia czynności związanych z przekazaniem śledztw innemu prokuratorowi do dalszego postępowania
Działając na podstawie § 9 pkt 1 i pkt 2, § 10 pkt 1 i § 33 pkt 6 Statutu Niezależnego Stowarzyszenia Prokuratorów „ Ad Vocem” oraz § 6 Zbioru Zasad Etyki Zawodowej Prokuratorów stanowiącej Załącznik do uchwały Krajowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym z dnia 12 grudnia 2017 roku niniejszym
wnoszę o
spowodowanie wszczęcia przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego dla Warszawskiego Okręgu Regionalnego w trybie art.153 §3 i art. 154 §1 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 roku Prawo o prokuraturze (Dz.U.2024.390.j.t.) postępowania dyscyplinarnego wobec prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa – Mokotów Ewy Wrzosek, w związku z dopuszczeniem się przez wymienioną deliktów dyscyplinarnych pod postacią działań mogących uniemożliwić lub istotnie utrudnić funkcjonowanie organu wymiaru sprawiedliwości lub prokuratury ( art.137 § 1 pkt 2 u.p.o.p.)
oraz uchybiła godności sprawowanego urzędu (art.137 §1 pkt 5 u.p.o.p.), co polegało na tym, że:
– jako prokurator, będąc zobowiązaną do zachowania obiektywizmu i bezstronności, wielokrotnie wypowiadając się publicznie w ramach konta X e-wrzosek#FBPE
oraz w licznych audycjach telewizyjnych co najmniej od listopada 2024 r. do dnia dzisiejszego, w szczególności w dniu 10 grudnia 2024 r. w programie „Ping-pong Polityczny” nadawanym przez TVP Info, z jednej strony krytykując oraz propagując poprzez podanie wpisów innych osób oraz artykułów prasowych krytycznych dla sprawującej władzę w latach 2016 r. – 2023 Zjednoczonej Prawicy, domagając się jednocześnie rozliczeń jej członków, a z drugiej, wypowiadając się pozytywnie oraz rozpowszechniając poprzez podanie dalej artykułów prasowych oraz wypowiedzi, wpisów innych osób, przedstawiających w pozytywnym świetle polityków Koalicji Obywatelskiej, w szczególności posła na Sejm, adwokata Romana Giertycha,
a następnie podejmując się w ramach delegacji do Prokuratury Okręgowej w Warszawie prowadzenia śledztw w sprawie dotyczącej prezesa partii politycznej wchodzącej w skład Zjednoczonej Prawicy – posła na Sejm Jarosława Kaczyńskiego, w którym to postępowaniu jako pełnomocnik pokrzywdzonego reprezentuje adwokat Roman Giertych, pomimo zaistnienia w związku z jej działalnością publiczną wynikających z podanych okoliczności tego rodzaju, że mogą one wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jej bezstronności w tych sprawach, nie złożyła wniosku o jej wyłączenie i podjęła decyzje procesowe polegające m. in. na podjęciu w dniu 7 lutego 2025 r. prawomocnie zakończonego postępowania sprawdzającego PO III Ds. 244.2019 o czyny
z art. 296a § 2 kk i inne, wszczęciu w dniu 10 lutego 2025 r. śledztwa
w sprawie 3041-3 Ds. 44.2025 o czyn z art. 286 § 1 kk, co zostało szeroko skomentowane w środkach masowego przekazu i wykorzystane w rywalizacji politycznej, w tym upublicznione zostało przez adwokata Romana Giertycha na jego koncie X poprzez publikację wydanych przez nią decyzji procesowych, przez co spowodowała, że śledztwo prowadzone jest z obrazą art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka,
– jako prokurator, będąc zobowiązaną stać na straży prawa i strzec praworządności (art. 2 i art. 92 u.p.o.p.), w debacie publicznej – w trakcie audycji telewizyjnej „ Trójkąt Polityczny” emitowanej w TVP Info w dniu 10 grudnia 2024 roku, publicznie nawoływała do nieprzestrzegania prawa, a nadto sposobem przekazu i wyrażanymi komentarzami godziła w autorytet prokuratury, w tym Prokuratora Generalnego jako naczelnego organu prokuratury, wyrażała stanowczą dezaprobatę dla podejmowanych decyzji w zakresie kierowania i zarządzania prokuraturą, a także poprzez wyrażenie poglądu sugerującego, że Prokurator Generalny ma podejmować zdecydowane i konkretne działania, często takie, które będą niepopularne politycznie i nie będą się opłacać,
– jako prokurator, w przebiegu rzeczonej audycji, będąc zgodnie z § 22 ust. 1 Zbioru Zasad Etyki Zawodowej Prokuratorów stanowiącej załącznik do uchwały Krajowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym z dnia 12 grudnia 2017 r., zobowiązaną w miejscach publicznych, podczas publicznych wystąpień do zachowania zgodnego z normami kultury, wykazując powściągliwość w wyrażaniu emocji i nie tracąc kontroli nad własnym zachowaniem, a podejmując polemikę ze stanowiskiem innych osób, do zachowania umiaru, będąc zobowiązaną do adekwatnej reakcji na wypowiedzi naruszające prawo, nie zaprzeczyła oraz potwierdziła słowa obraźliwe, godząca w dobra osobiste i wizerunek Prokuratury prowadzących audycję, polegające na tym, że w Prokuraturze Krajowej nadal pozostają złogi po poprzednim Prokuratorze Generalnym Zbigniewie Ziobro,
– jako prokurator, w przebiegu rzeczonej audycji, będąc zgodnie z § 2 ust. 5 Zbioru Zasad Etyki Zawodowej Prokuratorów stanowiącej załącznik do uchwały Krajowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym z dnia 12 grudnia 2017 r., obowiązaną odnosić się z szacunkiem do organów Rzeczpospolitej Polski, wypowiedziała się w sposób lekceważący o Prezydencie Rzeczpospolitej Polski i Trybunale Konstytucyjnym, w tym jego prezesie Bogdanie Święczkowskim, zarzucając im bezpodstawnie łamanie prawa, podważając w ten sposób należny im autorytet oraz pomawiając ich o takie postępowanie, które poniżyło ich w opinii publicznej oraz naraziło na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub działalności,
przez co, poddała w wątpliwość apolityczność i niezależność prokuratury jako jednego z filarów polskiego wymiaru sprawiedliwości i wykonujących obowiązki służbowe prokuratorów, naruszyła na szwank społeczne postrzeganie prokuratury jako organu, który w imieniu społeczeństwa i w interesie publicznym jest odpowiedzialny za stosowanie prawa, czym też osłabiła zaufanie obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa wynikające z art. 2 Konstytucji RP w zakresie gwarancji prawa obywateli do sprawiedliwego, bezstronnego i skutecznego wymiaru sprawiedliwości, którego gwarantem jest niezależny prokurator oraz swoim działaniem naruszyła § 2 pkt 1, 2, 3 i 4, § 4 pkt 1 i § 22 ust. 1 Zbioru Zasad Etyki Zawodowej Prokuratorów
oraz uchybiła godności sprawowanego urzędu prokuratora.
Ponadto wnoszę o
natychmiastowe spowodowanie w ramach kompetencji przekazania postępowań przygotowawczych PO III Ds. 244.2019 i 3041-3 Ds. 44.2025 do referatu innego prokuratora w trybie § 45 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 7 kwietnia 2016 r. Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury (Dz. U. z 2023 r., poz. 1115 t. j.).
Uzasadnienie
Prokurator Ewa Wrzosek za pomocą konta na portalu X, e-wrzosek#FBPE, aktywnie
i często komentuje aktualne wydarzenia polityczne oraz dotyczące funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości. Zawartość jej wpisów przedstawia w przeważającej części z jednej strony krytykę rządów Zjednoczonej Prawicy sprawującej władzę w latach 2016 – 2023, z drugiej kreuje w pozytywnym świetle polityków strony przeciwnej, Koalicji Obywatelskiej. Ewa Wrzosek wielokrotnie nawoływała zarówno za pomocą konta X, jak i w przekazie medialnym do rozliczeń polityków Zjednoczonej Prawicy,
w szczególności Prawa i Sprawiedliwości, przedstawiając oceny prawne wskazując jednocześnie na zaistnienie przestępstw i konieczność ich rozliczenia, sugerując w ten sposób z góry wyniki postępowań przygotowawczych i sądowych. Dla przykładu wskazać należy wpisy Ewy Wrzosek z ostatniego czasu:
– z dnia 27 stycznia 2025 r. dotyczące śledztwa z zawiadomienia byłego prezesa Orlen S. A. Daniela Obajtka, postępowania przed Komisją Śledczą i zastosowania kar porządkowych wobec posła, byłego Ministra Sprawiedliwości Zbigniewa Ziobro,
– z dnia 24 stycznia 2025 r. dot. postępowania w sprawie Funduszu Sprawiedliwości,
– z dnia 22 stycznia 2025 r. dot. byłego wiceministra Sprawiedliwości, dzisiejszego europosła Patryka Jakiego,
– z dnia 21 stycznia 2025 r. dot. subwencji dla partii politycznej PIS,
– z dnia 21 stycznia 2025 r. dot. postępowania brata byłego Ministra Sprawiedliwości, Zbigniewa Ziobro,
– z dnia 5 stycznia 2025 r., dot. stawiania się przez Jarosława Kaczyńskiego, Zbigniewa Ziobro ponad prawem, odnoszący się do apelu posła Kalety skucia lodem Warszawy,
– z dnia 29 listopada 2024 r., dlaczego Obajtek jeszcze nie siedzi?
Szczególną uwagę zwrócić należy na wpis z dnia 18 stycznia 2025 r., godz. 14: 03,
w którym Ewa Wrzosek komentuje dotychczasowe postępowanie Prokuratury w sprawie wyborów kopertowych, dokonując jednocześnie oceny wartości dowodowej zeznań złożonych przez świadka.
Dalej, w dniu 29 grudnia 2024 r. Ewa Wrzosek podała wpis Romana Giertycha nawołujący do rozliczeń Zbigniewa Ziobro.
Po zapoznaniu się z aktywnością medialną Ewy Wrzosek nie sposób odnieść wrażenia, że niejednokrotnie wyrażała ona pełną dezaprobatę wobec rządzących w latach 2016 – 2023 r., wykazując jednocześnie akceptację stronie przeciwnej sporu politycznego,
w szczególności wobec posła – adwokata Romana Giertycha, w szczególności
w przebiegu programu telewizyjnego „Trójkąt Polityczny” emitowanego w TVP Info w dniu 10 grudnia 2024 r., prowadzonego przez Renatę Grochal i Aleksandrę Pawlicką Ewa Wrzosek.
Pomimo tak szeroko zakrojonej działalności publicznej prokurator Ewy Wrzosek, prezentowania przez nią określonych poglądów politycznych, a przede wszystkim opowiadania się i wyrażania poparcia jednej ze stron sporu politycznego, podjęła się ona w ramach delegacji do Prokuratury Okręgowej w Warszawie prowadzenia śledztwa dotyczącego bezpośrednio posła na sejm, Prezesa Prawa i Sprawiedliwości Jarosława Kaczyńskiego, w sprawie dwóch wież oraz w sprawie przekazania korzyści majątkowej w kopercie.
Odpowiednio, w dniu 7 lutego 2025 r. Ewa Wrzosek wydała postanowienie o podjęciu na nowo postępowania sprawdzającego w sprawie PO III Ds. 244.2019 o czyn z art. 296a § 2 kk i inne, a w dniu 10 lutego 2025 r. wszczęła śledztwo w sprawie 3041-3 Ds. 44.2025 o czyn z art. 286 § 1 kk i inne.
Co istotne, pełnomocnikiem zawiadamiającego, będącego jednocześnie pokrzywdzonym w tej sprawie jest adwokat Roman Giertych, czynny polityk – poseł na sejm Koalicji Obywatelskiej, domagający się w mediach publicznie rozliczeń rzekomych afer z czasów rządów Zjednoczonej Prawicy, co niejednokrotnie Ewa Wrzosek pochwalała podając dalej jego wpisy oraz wypowiadając się publicznie za pomocą mediów, w tym publicznych. Tak więc jak wykazano, Ewa Wrzosek niejednokrotnie pochwalała publicznie Romana Giertycha wskazując wprost, że byłby lepszym Ministrem Sprawiedliwości – Prokuratorem Generalnym od będącego nim dzisiaj Adama Bodnara, co wiązała bezpośrednio z rzekomą skutecznością w rozliczeniach tak zwanych afer PiS-u. Wskazać należy choćby ma program telewizyjny „Trójkąt Polityczny”, wyemitowany w TVP Info w dniu 10.12.2024r., który prowadzony był przez Renatę Grochal i Aleksandrę Pawlicką.
Dalej, nie przypadkiem, w dniu 10 lutego 2025 r. Roman Giertych opublikował w mediach społecznościowych, w ramach platformy X wydane przez Ewę Wrzosek decyzje procesowe z dnia 7 i 10 lutego 2025 r.
Krótko mówiąc, okoliczności te wprost wskazują na brak bezstronności i polityczne zaangażowanie prokurator Ewy Wrzosek w sporze politycznym, co oznacza,
że prowadzenie przez nią jakiegokolwiek postępowania z udziałem lub przeciwko politykom Zjednoczonej Prawicy z zawiadomienia strony przeciwnej – członkom Koalicji Obywatelskiej obarczone jest obrazą prawa, a to art. 41 § 1 kpk w zw. z art. 47 § 1 kpk.
Zgodnie z art. 41 § 1 kpk sędzia ulega wyłączeniu, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. Zgodnie z art. 47 § 1 kpk przepis ten stosuje się odpowiednio do prokuratora.
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 stycznia 2009 r., III KK 257/08 wskazał, że przepis art. 41 § 1 k.p.k. nie odwołuje się jednak tylko do faktycznego braku bezstronności sędziego (tutaj prokuratora). W przepisie tym mówi się o wywołaniu uzasadnionej wątpliwości, co do bezstronności sędziego w danej sprawie. Należy więc zróżnicować obiektywną bezstronność sędziego i jego bezstronność w odbiorze zewnętrznym. Co do odbioru zewnętrznego z reguły odwołać się można do oceny sytuacji dokonanej przez przeciętnego, rozsądnie rozumującego obserwatora procesu.
Natomiast w wyroku z dnia 18 marca 2009 r., IV KK 380/08 Sąd Najwyższy stanął na stanowisku, że zasada domniemania niewinności wiąże się ściśle z wyrażoną
w art. 4 k.p.k. zasadą obiektywizmu. Oznacza ona nakaz bezstronnego traktowania stron, w tym oskarżonego oraz zakaz kierunkowego nastawienia do sprawy, sąd nie może przyjmować określonego obrazu sprawy przed zakończeniem postępowania i dawać stronom do zrozumienia, że ma już określoną wersję zdarzenia w przedmiocie odpowiedzialności. Uzewnętrznienie swojego stanowiska w związku ze sprawą aktualnie rozpoznawaną lub przez sposób uzasadnienia takiego rozstrzygnięcia, uznawane jest za powód do powstania uzasadnionej wątpliwości co do bezstronności sędziego w danej sprawie.
Wskazać także należy na wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 10 października 2000 r. 42095/98, w treści którego wyrażono pogląd, że aby zachować wymóg bezstronności z art. 6 ust. 1 Konwencji, to po pierwsze, sąd musi być bezstronny w sposób subiektywny, czyli żaden z jego członków nie powinien być stronniczy bądź uprzedzony. Osobista bezstronność (członka składu sędziowskiego) jest dorozumiana, chyba że istnieją dowody przeciwne. Po drugie, sąd musi być bezstronny z obiektywnego punktu widzenia, czyli musi oferować wystarczające gwarancje wykluczające jakąkolwiek uprawnioną wątpliwość w tej mierze. Trybunał wskazał, że w przypadku kryterium obiektywnego musi zostać rozważone, czy istnieją podlegające ustaleniu fakty, które mogą wzbudzić wątpliwości co do bezstronności sędziów. W tej mierze nawet odbiór w oczach opinii publicznej może mieć pewne znaczenie. W grę tutaj wchodzi zaufanie, które sądy w demokratycznym społeczeństwie muszą wzbudzać w opinii publicznej i stronach postępowania. Domniemanie niewinności zdaniem Trybunału chronione w art. 6 ust. 2 Konwencji jest jednym z elementów rzetelnego procesu karnego wymaganego przez art. 6 ust. 1 Konwencji. Domniemanie to będzie pogwałcone, jeżeli oświadczenia urzędnika państwowego dotyczące osoby oskarżonej w wytoczonej przeciwko niej sprawie karnej odzwierciedlają przekonanie, iż osoba ta jest winna, zanim jej to udowodniono zgodnie z prawem. Wystarcza, nawet w razie braku oficjalnych ustaleń, rozumowanie sugerujące, że urzędnik postrzega oskarżonego jako winnego.
W tej mierze należy podkreślić wagę doboru słów przez urzędników państwowych
w ich oświadczeniach wydawanych zanim osoba została osądzona i uznana za winną popełnienia przestępstwa. Trybunał wskazał, że zasada domniemania niewinności może zostać naruszona nie tylko przez sędziego lub sąd, lecz także przez inne organy, włączywszy w to prokuratorów. Dzieje się tak zwłaszcza wówczas,
jak w przedmiotowej sprawie, gdy prokurator sprawuje funkcje quasi-sądowe decydując w przedmiocie wniosku skarżącego o odstąpienie od zarzutów na etapie postępowania przygotowawczego, nad którym prokurator ma pełną proceduralną kontrolę.
Aktywność medialna prokurator Ewy Wrzosek uzasadnia obiektywnie wątpliwości
co do braku jej bezstronności w postępowaniach przygotowawczych w sprawach dwóch wierz i korzyści majątkowych z zawiadomienia pokrzywdzonego, którego pełnomocnikiem jest poseł na Sejm, adwokat Roman Giertych.
Jak wynika z cytowanego wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, prowadzenie rzeczonych postępowań przez prokurator Ewę Wrzosek naraża wizerunek Prokuratury na szwank poprzez możliwość postawienia skutecznego zarzutu łamania Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, poprzez złamanie zasady prawa do rzetelnego procesu, w tym prawa każdego oskarżonego do uważania go za niewinnego do czasu udowodnienia mu winy zgodnie z ustawą.
Przedstawione okoliczności wskazują, że co do Ewy Wrzosek zachodzą okoliczności uzasadniające jej natychmiastowe odsunięcie od sprawy z urzędu w trybie
§ 45 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 kwietnia 2016 r. Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury (Dz. U. z 2023 r., poz. 1115 t. j.). Nadto, Ewa Wrzosek winna uznać, iż zachodzi określona w art. 41 kpk w zw. z art. 47 § 1 kpk przyczyna wyłączenia jej z udziału w sprawie i na podstawie § 117 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 kwietnia 2016 r. cyt. Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury wystąpić z żądaniem wyłączenia jej osoby i powstrzymać się od podejmowania czynności procesowych.
Dalej. Bezspornym jest, że prokurator Ewa Wrzosek publicznie w trakcie audycji telewizyjnej „Trójkąt Polityczny” emitowanej w TVP Info w dniu 10.12.2024r., prowadzonej przez Renatę Grochal i Aleksandrę Pawlicką, krytykując działania prokuratury poprzez stwierdzenie „to nie jest ten czas, aby ściśle, w sposób pozytywistyczny, trzymać się litery prawa” nawoływała tym samym nie tylko innych prokuratorów, lecz każdego odbiorcę jej przekazu do nieprzestrzegania litery ustanowionego i obowiązującego w Polsce prawa. Nadto prezentując taki pogląd
w sposób jawny sprzeniewierzyła się złożonemu ślubowaniu prokuratorskiemu
i nawoływała do nieprzestrzegania jego roty przez innych prokuratorów, ślubujących stać na straży prawa i strzec praworządności. Z kolei ta wypowiedź, pozostająca w ścisłej korelacji z następnym, wypowiadanym w trakcie tego wystąpienia komentarzem wymienionej, że Roman Giertych – wprawdzie adwokat, ale przede wszystkim polityk, wobec którego Prokuratura Regionalna w Lublinie prowadzi śledztwo o sygn. akt RP I Ds.1.2021 dotyczące spółki Polnord i który w sposób jednoznaczny prezentuje swoje poglądy polityczne i domaga się zintensyfikowanych działań odwetowych wobec przedstawicieli poprzedniego rządu oraz prokuratorów wchodzących w jego mniemaniu w skład „ekipy Zbigniewa Ziobry”, byłby lepszym Ministrem Sprawiedliwości Prokuratorem Generalnym. Te wypowiedzi jednoznacznie wskazują, że Ewa Wrzosek nie tylko nie wykazała powściągliwości w wyrażaniu emocji i nie zachowała umiaru w konstrukcji sformułowań, ale przede wszystkim poddała w wątpliwość apolityczność i niezależności prokuratorów oraz osłabiła zaufanie obywateli do państwa prawa i ich prawa do rzetelnego, bezstronnego i sprawiedliwego wymiaru sprawiedliwości.
W przebiegu rzeczonej audycji prowadzący zadali Ewie Wrzosek pytanie o treści
„czy tak zwane złogi Ziobry, czyli jego nominaci w Prokuraturze Krajowej, to 30, 40 czy może 70 procent”. Bezsporne jest, iż wypowiedź ta naruszyła istotnie dobra osobiste prokuratorów Prokuratury Krajowej, stanowiła przejaw dyskryminacji pośredniej, w treści nosiła zabarwienie znieważające funkcjonariuszy publicznych, ich upokorzenie, przedstawienie jako tych gorszych, mniej kompetentnych, niepożądanych. Ewa Wrzosek nie zareagowała wbrew obowiązkowi określonemu w § 22 ust. 1 cyt. zbioru Etyki, wręcz potwierdziła, że tzw. „złogi Ziobry” stanowią 30 procent składu osobowego Prokuratury Krajowej.
Dalej, w przebiegu tej audycji Ewa Wrzosek odpowiadając na pytania prowadzących, zarzuciła w treści wypowiedzi działalność niezgodną z prawem konstytucyjnym organom Państwa, tj. w stosunku do Prezydenta Rzeczpospolitej Polski oraz Trybunału Konstytucyjnego, stwierdzając, że Prezydent Rzeczpospolitej Polski łamie prawo oraz sugerując, że powołanie na stanowisko Prezesa Trybunału Konstytucyjnego Bogdana Święczkowskiego przypieczętowało upadek Trybunału Konstytucyjnego.
Publiczne nawoływanie przez prokuratora do nieprzestrzegania prawa, którego obowiązkiem wszak jest stać na jego straży i go przestrzegać, stanowi celowe, szkodliwe działanie wymierzonym przeciwko wymiarowi sprawiedliwości
i osłabiające wizerunek prokuratury oraz godność urzędu prokuratorskiego. Nadto takie zachowanie, jako godzące w dobro prokuratury powołanej do wykonywania zadań w zakresie sciągania przestępstw oraz stania na straży praworządności, zasługuje na szczególną krytykę, bowiem podważa zaufanie obywateli do demokratycznego państwa prawa wyrażonego w art. 2 Konstytucji RP. Wprost z tej zasady wynika bowiem obowiązek państwa zapewnienia bezpieczeństwa prawnego swoim obywatelom. Demokratyczne państwo prawa opiera się na pewności prawa, czyli na takim zespole cech przysługujących prawu, które zapewniają bezpieczeństwo prawne obywateli, umożliwiających pełną przejrzystość przesłanek działania organów państwowych oraz konsekwencji prawnych, jakie jego działania mogą pociągnąć za sobą. Zasada lojalności państwa wobec adresata norm prawnych ma przecież przede wszystkim służyć zagwarantowaniu adresatom unormowań maksymalnej przewidywalności rozstrzygnięć podejmowanych przez organy stosujące prawo.
Podważanie w jakikolwiek sposób zasady praworządności, opartej
na legalizmie, to zanegowanie kwintesencji demokracji, niezależnego społeczeństwa obywatelskiego, demokratycznego państwa prawa, dla których to praworządność jest jedną z naczelnych wartości oraz sprzeciwianie się fundamentalnym zasadom Unii Europejskiej w ramach wymiaru sprawiedliwości.
Wypowiedź prokurator Ewy Wrzosek, osoby publicznej, która na co dzień od dłuższego czasu komentuje wydarzenia prawne i polityczne, a tym samym kształtuje poglądy części społeczeństwa, w tym prawne postawy obywatelskie, o tym, że nie należy się trzymać się litery prawa, czyli de facto akceptowalne jest dowolne jego stosowanie,
nie tylko godzi w te podstawowe wartości spajające społeczeństwa obywatelskie Unii Europejskiej, ale osłabia, jak wskazano wyżej, zaufanie obywateli do państwa, narusza również kardynalną gwarancję sprawiedliwego, bezstronnego i skutecznego wymiaru sprawiedliwości oraz wymierzone jest w ochronę interesu publicznego ( reguła 35 Karty Rzymskiej ).
Nie sposób też nie stwierdzić , że rzeczona wypowiedź prokuratora, strażnika prawa
w interesie publicznym, co do dowolności (nie-)stosowania prawa, uderza nadto
w zagwarantowaną przez prawo niezależność prokuratorską i może stanowić asumpt do ingerencji organów władzy wykonawczej oraz przedstawicieli innych grup interesów w wykonywanie przez prokuratorów wymiaru sprawiedliwości.
Nie do zaakceptowania jest zachowanie czynnego w służbie prokuratora, który publicznie i bezpodstawnie zarzuca Prezydentowi Rzeczpospolitej Polski łamanie prawa, a wykonywanie przez niego nadanych ustawą zasadniczą uprawnień nazywa przypieczętowaniem upadku Trybunału Konstytucyjnego. Każdy prokurator obowiązany jest odnosić się z szacunkiem do organów Rzeczpospolitej Polski.
Zarzut ten jest zasadny tym bardziej, iż ocena działania prezydenta w tej materii dotyczy wyłącznie kwestii politycznych, nie prawnych. Co istotne, Ewa Wrzosek jako prokurator biorąc udział w rzeczonym programie, wzięła udział w debacie politycznej, opowiadając się po jednej ze stron istniejącego sporu politycznego. Już sama nazwa programu „Ping pong polityczny” wskazuje, iż poruszane będą w jego przebiegu sprawy dotyczące polityki.
Przypomnieć należy, że prokurator, zgodnie z rotą, ślubuje stać na straży prawa i strzec praworządności, a w swoim postępowaniu kierować się zasadami godności
i uczciwości. Jest zobowiązany również do przestrzegania zbioru zasad etyki zawodowej prokuratora. Jak wyżej wykazano prokurator Ewa Wrzosek działa w sposób niezgodny z wymaganiami etycznymi, zawodowymi i standardami oczekiwanymi od osoby pełniącej tak doniosłą funkcję w systemie wymiaru sprawiedliwości. Swoim działaniem naruszyła wizerunek zarówno prokuratora jako zawodu zaufania publicznego, jak i Prokuratury jako instytucji (vide: Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Odpowiedzialności Zawodowej z dnia 19 września 2023r., II ZOW 24/23 ) tj. naruszyła wymagane od każdego prokuratora standardy zachowania w służbie oraz normy i zasady etyki określone w § 2 pkt 1, 3 i 4, § 4 pkt 1 i § 22 pkt 1 Zbioru Zasad Etyki Zawodowej Prokuratorów, stanowiącego załącznik do uchwały Krajowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym z dnia 12 grudnia 2017 r., co wyczerpuje znamiona deliktu dyscyplinarnego, mającego postać działania mogącego uniemożliwić lub istotnie utrudnić funkcjonowanie organu wymiaru sprawiedliwości lub prokuratury ( art.137 § 1 pkt 2 u.p.o.p. ) oraz uchybiła godności urzędu (art.137 § 1 pkt 5 u.p.o.p.).
Na gruncie uregulowań europejskich, w związku z planowanym przyjęciem prokuratury polskiej do struktury Prokuratury Europejskiej, co jak się zdaja, jest jednym z priorytetów Pana Prokuratora Generalnego należy wskazać, iż zgodnie z zasadą 41. CCPE prokuratorzy powinni w toku swojej pracy zawsze przestrzegać najwyższych standardów etycznych i zawodowych, zawsze zachowując się bezstronnie i obiektywnie .Ponadto standardy i zasady praw człowieka stanowią, że prokuratorzy są odpowiedzialni za wykonywanie swoich obowiązków i mogą podlegać postepowaniu dyscyplinarnemu (Opinia CCPE nr 19 (2024) w sprawie zarzadzania służbami prokuratorskimi w celu zapewnienia ich niezależności i bezstronności, Strasburg,
29 października 2024r.)
I na koniec kwestia najistotniejsza.
Kierując się optyką Pana Prokuratora Generalnego, przyjętą w zawiązku
z zawieszeniem Pana Zastępcy, prok. Michała Ostrowskiego, pomiędzy jego sprawą
a zaangażowaniem Pani prok. Ewy Wrzosek w sprawie „Dwóch Wież” i innych,
w których zainicjowała ona postępowanie przygotowawcze, istnieje oczywista zbieżność, o ile nie tożsamość. W szczególności w komunikacie zawartym 11 lutego 2025 r. na stronie internetowej Prokuratury Krajowej czytamy m.in.: ”Prokurator Michał Ostrowski przyjął pismo od Prezesa Trybunału Konstytucyjnego Bogdana Święczkowskiego, z którym pozostaje w bliskich relacjach i którego był podwładnym
w okresie od 4 marca 2016 r. do 16 lutego 2022 r., stanowiące zawiadomienie
o popełnieniu przestępstw określonych w art. 127 § 1 kk, art. 128 § 1 i 3 kk oraz 258 § 1 kk. (…). Następnie, mając świadomość, że zawiadomienie ma wymiar polityczny (…) a ponadto że zachodzą podstawy do jego wyłączenia na podstawie art. 47 § 1 kpk w zw. z art. 41 § 1 kpk od wykonywania czynności w sprawie, wydał postanowienie o wszczęciu śledztwa w sprawie czynów z art. 127 § 1 kk w zb. z art. 128 § 1 i 3 kk w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk oraz art. 258 § 1 kk, a następnie wykonał dalsze czynności procesowe”.
Co więcej, w związku z Pana Prokuratora zawiadomieniem o możliwości popełnienia czynu z art. 231 § 1 kk. (vide informacja rzecznika prasowego zawarta na stronie pk.gov.pl z tego samego dnia) „Po zapoznaniu się z powyższymi materiałami prokurator z Wydziału Spraw Wewnętrznych Prokuratury Krajowej w dniu 11 lutego 2025 r. wszczął śledztwo w sprawie przekroczenia uprawnień i niedopełnienia obowiązków przez funkcjonariusza publicznego pełniącego funkcję Zastępcy Prokuratora Generalnego, w związku z przejęciem zawiadomienia pochodzącego od Prezesa Trybunału Konstytucyjnego poza ustalonym trybem kancelaryjnym, z naruszeniem zasady bezstronności i obiektywizmu, prowadzeniem dalszych czynności procesowych bez rejestracji sprawy w prokuraturze, przy jednocześnie zachodzących podstawach
do wyłączenia ww. prokuratora od podejmowania jakichkolwiek czynności związanych z rozpoznaniem ww. zawiadomienia (wobec uzasadnionych wątpliwości co do jego bezstronności w danej sprawie), co stanowiło działanie na szkodę interesu publicznego”.
Mając na uwadze powyższe okoliczności wnoszę jak na wstępie.
Prezes NSP Ad Vocem
Andrzej Golec